Özellikle Nokia 3310 gibi efsaneleşmiş modeller, sert plastik kasaları ve küçük ekranları sayesinde neredeyse yok edilemezdi. O dönemin telefonları dayanıklılık ve işlevsellik esas alınarak tasarlanıyordu.

Günümüzde ise tasarım estetik kaygılarla ön planda. İnce çerçeveler, büyük dokunmatik ekranlar ve cam gövdeler, cihazları görsel olarak daha şık hale getirirken, fiziksel olarak çok daha hassas hale getiriyor.

Üstelik onarım maliyetleri de eski telefonlara kıyasla çok daha yüksek! Yani tamir ettirmek yerine yenisini almak çoğu zaman daha mantıklı geliyor sanki…

Eskiden bir telefon, pil ömrü azalsa bile yıllarca kullanılabiliyordu. Nokia gibi markaların ürettiği telefonlarda çıkarılabilir bataryalar bulunuyordu, bu sayede batarya ömrü azaldığında kullanıcılar kolayca yenisini takabiliyordu.

Üstelik yazılım güncellemeleriyle kasıtlı yavaşlatma iddiaları da gündemde. Eski iPhone modellerinin belirli güncellemelerden sonra performans kaybı yaşadığı ortaya çıkmıştı ve Apple bu konuda resmi bir açıklama yapmak zorunda kalmıştı. Akıllı telefon üreticilerinin, kullanıcıları daha sık yeni telefon almaya teşvik etmek için kasıtlı olarak cihazları yavaşlattığına dair teoriler hala tartışılmaya devam ediyor.

Yeni telefonlarda sık sık dokunmatik ekran sorunları, batarya şişmeleri ve anakart arızaları gibi kronik problemler ortaya çıkıyor.

Günümüzde ise karmaşık donanımlar, küçük bir bileşenin bile arızalanmasının tüm cihazı kullanılamaz hale getirmesine neden oluyor.

Günümüz telefonları, daha hafif, daha ince ve daha şık olmak için dayanıklılıktan ödün veriyor. Eski telefonlar gibi uzun yıllar kullanılmak yerine belirli bir süre sonra değiştirilmesi gereken cihazlar olarak tasarlanıyor.

Eski telefonların efsanevi sağlamlığı artık bir nostalji olarak kaldı, çünkü günümüz akıllı telefonları kullan-at mantığıyla tasarlanıyor.